Op de jaarlijkse Vrijmarkt op Koningsdag had QC Malawi ook dit jaar weer een stand. Er werden boeken verkocht en andere spulletjes voor het nieuwe project in Ngalamo.
Een speciale bijdrage werd geleverd door Gijs die bezoekers uitnodigde ‘de armoede de wereld uit te gooien’.
Gijs haalde daarmee 60 euro op. De totale opbrengst van deze dag was 740 euro.
Begin maart richtte de cycloon Idai grote verwoestingen aan in Mozambique. Grote delen van het land kwamen onder water te staan. De hevige regenbuien troffen ook buurland Malawi.
Mary Kumwanje van onze partnerorganisatie Window of Hope berichtte ons over de schade in het district Mangochi. Er is minstens een slachtoffer gevallen. Haar eigen huis is ondergelopen en ze meldt veel schade aan de inboedel, keukenapparatuur, kleren. De waterpomp werkt niet meer en het hek rond het erf is kapot zodat ze zich niet meer veilig voelen. Na een paar weken is de benedenverdieping nog steeds niet droog, ook omdat het opnieuw is gaan regenen en het grondwater naar boven komt.
We proberen Mary te helpen met particuliere giften. Ze was erg blij met een eerdere donatie waarmee ze het kinderdagverblijf dat ze aan huis heeft kon opknappen, onder andere met een nieuw dak. Dat heeft er voor gezorgd dat de kinderen gewoon konden blijven komen. Helaas heeft het kinderdagverblijf in Chitowa wel waterschade opgelopen. Er moet een nieuw systeem voor de waterafvoer komen.
Dit zijn de kinderen van het kinderdagverblijf dat Mary aan huis heeft.
Een project van de gehele gemeenschap.
links het oude gebouw, rechts het nieuwe
Het eindrapport van het Chitowa project, de bouw van een educatief kindercentrum, laat zien hoe belangrijk het is de hele dorpsgemeenschap bij zo’n activiteit te betrekken. Het centrum biedt opvang aan voor kinderen tot vijf jaar die worden voorbereid op de basisschool. De bewoners van de vier dorpen waar het voor moet dienen zijn van begin af aan betrokken geweest bij de plannen en de uitvoering. Ze hebben niet alleen gezorgd voor de nodige bakstenen, wat de kostbare aankoop en aanvoer van elders onnodig maakte. Ze hebben ook meegewerkt aan het gereed maken van het terrein, het graven van de fundering en de bouw van het centrum. Het dorpshoofd, tevens eigenaar van het land waar het gebouw is neergezet, heeft in goede samenwerking met de Window of Hope Foundation toezicht gehouden op het hele proces.
Het is een eenvoudige actie: in plaats van cadeaus bij een verjaardag of andere feestelijke gelegenheid een bijdrage vragen voor een ontwikkelingsproject. Zo haalde een van onze donateurs een bedrag op van 400 euro. Dat konden we goed gebruiken voor het laten vermenigvuldigen van alfabetiseringsboekjes.
Tot nu toe waren er in de cursusgroepen niet genoeg lesboekjes voor alle vrouwen om mee naar huis te geven zodat ze thuis ook konden oefenen.
Mary stuurde ons enkele foto’s van de cursisten van de Tulongosole groep met hun nieuwe boeken
Voor meer informatie over donaties aan QC Malawi verwijzen we u naar onze speciale pagina voor donateurs.
Het was even stil rond ons Malawiproject na alle activiteiten in 2017. Daarover is alles te lezen in ons uitgebreid en met vele foto’s geïllustreerd Jaarverslag. Inmiddels heeft de Window of Hope Foundation (WoHF) plannen gemaakt voor een nieuw Educatief Kindercentrum bij het dorp Ngalamo. Voor dat plan gaan we nu geld inzamelen en daar krijgen we hulp bij van Wilde Ganzen.
Het gebied waar de WoHF het landbouwproject uitvoert ligt even buiten Mangochi naast het dorp Ngalamo. De vrouwen van dit dorp zijn door Mary bij de het landbouwproject betrokken. Ze hebben inmiddels ook een alfabetiseringscursus gedaan.
Vrouwen van Ngalamo
Onlangs kreeg de WoHF de kans zijn terrein uit te breiden. Met steun van de Stichting QC Malawi is een stuk land aangekocht waarmee tevens voorkomen wordt dat het bestaande gebied geïsoleerd wordt door de stadsuitbreiding van Mangochi. Op het nieuwe stuk land zou, vooruitlopende op de realisatie van het Hope Business Centre, een nieuw kindercentrum gebouwd kunnen worden voor de kinderen van Ngalamo.
Leida Schuringa schreef met Rob van Drunen een artikel voor het Pioniersmagazine over de eerste resultaten van het QC landbouwproject in Malawi. Hoe biologische landbouw volgens Mary Sibande (directeur van de WoHF) een belangrijke bijdrage kan leveren aan het verhogen van de kwaliteit van leven voor de allerarmsten. Het artikel gaat ook in op het belang van passende ‘taal’ om samenwerkingspartners in ontwikkelingslanden te informeren over hier in Nederland ingeburgerde begrippen als biologische landbouw en duurzaamheid.
Landbouw in Malawi
Malawi is een agrarisch land. Meer dan 60% van het BNP komt uit de landbouw. Belangrijke producten zijn mais, tabak, suikerriet en thee, vooral geproduceerd door kleine boeren. Veel mensen hebben een stukje land om zelf ook iets te verbouwen. De snelle bevolkingsgroei en de veel zwaardere en onregelmatige regenval als gevolg van klimaatverandering hebben geleid tot regelmatige hongersnood. In die regenperioden stijgt de prijs van voedsel enorm en wordt haast onbetaalbaar voor de meeste mensen. Malawianen gebruiken hoofdzakelijk conventionele landbouwmethoden met gebruik van chemische middelen om een goede oogst te realiseren. Daarmee raakt ook de grond uitgeput, zoals we nu weten en dat gecombineerd met de onvoorspelbare droogteperioden en overstromingen leidt tot grote problemen in de voedselvoorziening.
In veel ontwikkelingslanden zijn de gevolgen van klimaatverandering zichtbaarder dan bij ons en vormen ze een ernstig gevaar voor het dagelijks leven.De stichting Quality Centre Malawi (QC)[1], opgericht door Leida, probeert hier iets aan te doen in samenwerking met haar partnerorganisatie in Malawi (de Window of Hope Foundation: WoHF). Malawi is een van de armste landen ter wereld en is twee jaar geleden ernstig getroffen door El Nino. Een groot deel van de voedseloogst ging verloren. De uitdeling van voedsel door de overheid was op het platteland onvoldoende, de huisjes van veel mensen waren vernield en er werd veel honger geleden. Meestal slechts één maaltijd per dag en soms geen. Het verbouwen van het volksvoedsel mais vereist voorspelbare regen. Boeren wisten precies wanneer ze moesten planten. Dat is nu voorbij. Vanaf 2004 probeert de regering te ondersteunen met irrigatieprogramma’s en subsidies voor kunstmest, zaad en pesticiden. Maar deze steun was beperkt en kwam maar bij een kleine groep boeren terecht. Voor de arme mensen zijn de kosten om op die manier iets te verbouwen veel te hoog.
Lees verder Biologische landbouw als middel in de strijd tegen armoede
